Jak rozpoznać udar mózgu?
Udar mózgu przybiera jedną z dwóch form: udaru krwotocznego (wywołanego wylewem krwi do mózgu) oraz niekrwotocznego (zatrzymanie dopływu krwi do mózgu, powodujący tak zwany zawał mózgu). W obu przypadkach występuje zagrożenie życia spowodowane zaburzeniem czynności mózgu. Na wystąpienie udaru mózgu narażone są przede wszystkim osoby z nadciśnieniem tętniczym, miażdżycą, otyłością, cukrzycą, palące papierosy, nadużywające alkohol, nieaktywne fizycznie, jak również żyjące w ciągłym stresie. Ryzyko udaru mózgu zwiększa się wraz z wiekiem, jednak pęd życia, złe nawyki żywieniowe, brak ruchu to wszystko w drastyczny sposób z roku na rok obniża pułap wiekowy ludzi, u których miał miejsce incydent mózgowo-naczyniowy. W Polsce co roku na udar mózgu zapada ponad 60 tysięcy ludzi, co stanowi trzecią najczęściej występującą przyczynę zgonu. Szacuje się, że bardziej narażeni na udar mózgu są mężczyźni. Do najczęstszych objawów wystąpienia zawału mózgu zaliczyć można niedowład, paraliż lub widoczne osłabienie połowy ciała, problemy z mówieniem zwane afazją, zaburzenia świadomości, zaburzenia funkcji poznawczych, jak również napady padaczkowe. Natomiast podczas wystąpienia udaru mózgu krwotocznego dochodzi do nagłego pogorszenia ogólnego stanu zdrowia, wystąpienia silnego bólu głowy oraz nudności i wymiotów, co w konsekwencji prowadzi do utraty przytomności. Po udarze krwotocznym często występuje opadanie kącika ust po stronie porażonej oraz porażenie połowicze. Bez względu na rodzaj udaru mózgu, konieczna jest szybka reakcja i natychmiastowa hospitalizacja, które mogą uratować życie i zminimalizować jego skutki.
Osteoporoza i jej objawy.
Okres menopauzy, niska waga oraz drakońskie diety, a do tego palenie papierosów, picie alkoholu i brak regularnych ćwiczeń fizycznych to wszystko razem, jak i występujące pojedynczo może doprowadzić do wystąpienia osteoporozy. Czym jest osteoporoza? Najprościej rzecz ujmując jest to choroba metaboliczna kości spowodowana niedoborem hormonu zwanego estrogenem, doprowadzająca do upośledzenia architektury tkanki kostnej, czego efektem są często występujące złamania kości. W początkowej fazie trudno jest osteoporozę zdiagnozować bez przeprowadzenia specjalistycznych badań, gdyż jej przebieg nie powoduje występowania zauważalnych objawów. Dopiero jej zaawansowane stadium charakteryzują bóle w okolicach kości długich, takich jak kości udowe, kości podudzi, kości ramion i kości przedramienia, które występują podczas ich obciążania. Do ostrzegawczych sygnałów należy też zaliczyć występujące bóle kręgosłupa oraz powstawanie garbu, zwanego starczym, który jest efektem powiększającej się kifozy odcinka piersiowego. Kolejny etap to już niestety złamania kości. Do stwierdzenia osteoporozy koniecznym jest przeprowadzenie badań densytometrycznych kości, dzięki którym można określić ich gęstość. Najprostszym i najważniejszym kierunkiem zarówno leczenia, jak i zapobiegania osteoporozie, jest stosowania odpowiednio zbilansowanej diety, w której ważną rolę odgrywa uzupełnienie niedoborów wapnia, białka oraz witamin, w szczególności witaminy D, ograniczenie lub całkowite wyeliminowanie używek typu papierosy, alkohol oraz napojów gazowanych.
Endoskopia co to takiego?
Nie wszystko co w ciele człowieka, możemy dojrzeć „gołym okiem” lub z zewnątrz, czasami koniecznym jest zajrzenie do organizmu od wewnątrz. Do tego celu służy endoskopia, która jest ogólnie przyjętą nazwą dla wszelkich badań i zabiegów diagnostycznych oraz leczniczych wykonywanych we wnętrzu organizmu. Celem endoskopii jest badanie wnętrza ludzkiego ciała przy wykorzystaniu specjalistycznych aparatów zwanych endoskopami. Endoskopy zbudowane są z trzech części zamkniętych w sondzie, na które składają się:
1. światłowód, którego rolą jest oświetlanie badanego miejsca,
2. kamera, która przekazuje obraz
3. kanał narzędziowy, w który wprowadza się specjalistyczne narzędzia, mające pobrać próbkę do badań lub wykonać zabieg.
Pierwsze urządzenia endoskopowe powstały w XIX wieku, choć jej początki nie były udane, a zakres badań dotyczył głównie narządów rodnych, odbytnicy oraz gardła, to już wiek później dzięki rozwojowi dziedzin, takich jak optyka i mechanika, badania endoskopowe obejmowały znacznie liczniejszą grupę narządów wewnętrznych człowieka. Obecnie badania i zabiegi endoskopowe wykonuje się na układzie oddechowym, gdzie najbardziej znanym jest badanie zwane bronchoskopią, podczas którego bada się wnętrze tchawicy oraz oskrzeli, na układzie pokarmowym z gastroskopią (dotyczy górnego odcinka przewodu pokarmowego) oraz kolonoskopią (badanie jelita grubego) oraz innych układów (rozrodczym, moczowym), jak również wziernikowania stawów, czyli artroskopii.
