W 1947 roku w życie weszły postanowienia Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym tzw. Konwencja Chicagowska. Jest ona do teraz podstawowym systemem prawa traktatowego. Przepisy konwencji normują publicznoprawne zagadnienia międzynarodowej żeglugi powietrznej. Istotne dla transportu lotniczego postanowienia zapisane w konwencji to: – potwierdzenie suwerenności lotniczej państw i wyznaczenia zasad przy korzystaniu z otwartego nieba, – wyznaczenie przynależności państwowej samolotów i obowiązku ich rejestracji, – zobowiązania odnoszące się do zwiększanie efektywności i bezpieczeństwa międzynarodowego lotnictwa, – zobowiązanie do wypełniania przepisów i braku dyskryminacji przez strony Konwencji. Dodatkowo międzynarodowe przepisy lotnicze regulowane są przez dwie konwencje o charakterze handlowym: – Konwencję Warszawską z 1929 roku wraz z późniejszymi zmianami m.in. Protokołem Haskim, Protokołem Montrealskim, Konwencją z Gudalajary, Protokołem Gwatemalskim, które razem nazywane są systemem warszawskim, – Konwencję Montrealską, która weszła w życie w 2003 roku.