Ludzkość od zarania swoich dziejów próbowała ułatwić sobie czynności życiowe i opanować przyrodę. Chęć przetrwania, konieczność polowania zmusiły człowieka do technicznej aktywności. Ludzkość konstruowała coraz doskonalsze narzędzia. Zaczynaliśmy od wytwarzania bardzo prostych kamiennych przedmiotów, które służyły głównie do polowania i oprawiania zabitej zwierzyny. Ludzie nauczyli się korzystać z dobrodziejstw natury, co zapoczątkowało rozwój . zbieractwa i łowiectwa. Koczowniczy tryb życia był kłopotliwy – zmuszał do ciągłych wędrówek w celu zdobycia pożywienia. Nie sprzyjało to rozwojowi społeczeństwa, przyczyniało się do tygodni głodu. W miarę upływu czasu ludzie oswoili zwierzęta i nauczyli się je hodować oraz uprawiać ziemię. Umożliwiło to pozyskiwanie pokarmu bez ciągłych, niebezpiecznych polowań i prowadzenie osiadłego trybu życia. Zaczęły rozwijać się pierwsze cywilizacje. Ich powstanie jest bezpośrednio związane z rozwojem techniki – człowiek wytwarzał sprzęty potrzebne w domu, gospodarstwie i budownictwie. Wielkim osiągnięciem cywilizacyjnym była umiejętność wytwarzania sprzętu potrzebnego na roli, budowa trwałych budynków i nawadnianie suchych terenów. Rozwój techniki umożliwił prowadzenie wojen, podbój nowych terenów, włączanie ich w granice państw i wykorzystanie pochodzących z nich bogactw naturalnych oraz siły roboczej.
Rozwój ludzkości nie byłby możliwy bez ciągłego udoskonalania transportu wodnego i lądowego umożliwiającego wymianę handlową oraz przemieszczanie się ludności.
