Coraz częściej w języku polskim pojawiają się słowa obcego pochodzenia, często też zostają one na stałe w użytku. Wraz z rosnącym dostępem do internetu, zagranicznych filmów, piosenek i szeroko pojętej popkultury, rośnie też liczba nowo przybyłych słów, które już na zawsze zostają w naszym słowniku. Zapożyczenia są szczególnie popularne wśród młodzieży, ale niejeden dorosły przyłapuje się czasami na używaniu angielskich słów, często bez takowej intencji.
Nie mawiamy już tak, ale odpowiadamy yes albo yep, czasami yeah. Nie zaprzeczamy zwykłym, starym nie ale odpowiadamy nope. To zarzucić można zwłaszcza młodym. Ale co to znaczy nope? Dlaczego używamy słowa, które właściwie z niczym się nie kojarzy? Nope oznacza nie i pochodzi z języka angielskiego. Jest częścią gwary młodzieżowej ale obecnie słowo używane jest przez ludzi o dowolnym wieku i z różnych warstw społecznych, łącznie z przedstawicielami mediów czy świata polityki. Nope, to nie ma znaczenia do kogo się tym słowem zwracasz, masz to w banku, że zostaniesz zrozumiany. Dlaczego używamy słowa, które nie pochodzi z naszego języka, nie jest nazwą własną ani nie jest krótsze czy wygodniejsze od naszego rodzimego nie? Może po prostu nope stało się wszechobecne, popularne, nie do uniknięcia, zrozumiałe, logiczne? Jest lekkie w wymowie i pozwala na zabawy słowem. Nie warto walczyć z wiatrakami i zaprzeczać trendom. Zaakceptujmy nope w naszym języku, nie zapominając przy tym o niepospolicie rozbudowanym słownictwie w języku polskim.
