Kiedy w końcu udało mi się zajść w ciążę, byliśmy z mężem najszczęśliwsi na świecie. Czekaliśmy na nasze dzieciątko z utęsknieniem. Teraz najważniejsze dla mnie było zdrowie dziecka, więc postanowiłam, że poddam się wszystkim niezbędnym badaniom, które mogą mieć później wpływ na stan mojego syna albo córki. Pierwszym z nich było badanie GBS. Chodzi w nim o to, żeby sprawdzić czy mam w sobie paciorkowca typu B, który lubi zagnieździć się w drogach rodnych. To bardzo ważne, bo dziecko może się zarazić tym paciorkowcem podczas porodu, a to byłoby dla niego bardzo niebezpieczne i mogłoby okazać się nawet śmiertelne. Tak więc kiedy byłam w trzecim trymestrze ciąży, wybrałam się do pobliskiego szpitala na badanie GBS. Polega ono na pobraniu wymazu z pochwy, więc nie jest inwazyjne, ani nieprzyjemne. Miałam już robione wiele wymazów od początku ciąży, więc nie zrobiło to na mnie większego wrażenia. Bardzo się cieszę, że zrobiłam to badanie, bo jakby moje dziecko zaraziło się paciorkowcem typu B, mogłoby potem u niego wystąpić zapalenie płuc, choroby układu oddechowego czy nawet posocznica, czyli sepsa. Na pewno chciałam je przed tym uchronić. Fajne było to, że nie musiałam się do tego badania jakoś specjalnie przygotowywać, musiałam tylko przyjść do szpitala. Lekarz mi powiedział, że dobrze będzie, jeśli nie będę współżyła przez dwadzieścia cztery godziny przed badaniem, bo to ułatwi wykonanie wymazu, więc go posłuchałam. Wiem też, że kobiety, które nie są w ciąży mogą wykonać to badanie, ale warunkiem jest to, że nie mają okresu. Jeśli ma się okres, to badanie GBS się nie uda. W każdym razie poszłam na badanie, zrobiłam wymaz i potem lekarz powiedział mi, że muszę poczekać przynajmniej cztery dni na wynik, bo muszą wysłać próbki do innego szpitala. W tym moim nie było niestety laboratorium. Oczywiście zgodziłam się i cierpliwie czekałam. Po czterech dniach poszłam do szpitala, żeby odebrać wyniki i okazało się, że jestem zdrowa. Kamień spadł mi z serca, bo moje dziecko jest bezpieczne.

Różyczka, znana również jako niemiecka odra lub trzydniowa odra, jest zakażeniem wywołanym przez wirusa różyczki. Nazwa „różyczka” pochodzi z łaciny i oznacza małą czerwień. Choroba ta jest często łagodna, a połowa pacjentów nie zdaje sobie sprawy, że jest zarażona. Wysypka może rozpocząć się około dwa tygodnie po ekspozycji i trwać przez trzy dni. Zwykle zaczyna się na twarzy i rozprzestrzenia się na resztę ciała. Wysypka jest czasami swędząca i nie jest tak jasna jak odra. Obrzęk węzłów chłonnych jest powszechny i ​​może trwać kilka tygodni. Może również wystąpić gorączka, ból gardła i zmęczenie. Powikłania mogą obejmować problemy z krwawieniem, obrzęk jąder i zapalenie nerwów. Zakażenie we wczesnej ciąży może spowodować, że dziecko urodzi się z wrodzonym zespołem różyczki (CRS) lub poronieniem. Objawy CRS obejmują problemy z oczami, takie jak zaćma, problem z uszami, taki jak głuchota, a nawet uszkodzone serce i mózg.
Różyczka zazwyczaj rozprzestrzenia się w powietrzu poprzez kaszel osób zakażonych. Osoby zakażone rozprzestrzeniają wirus różyczki w ciągu tygodnia przed pojawieniem się wysypki i po jej pojawieniu się. Niemowlęta z CRS mogą rozprzestrzeniać wirusa przez ponad rok. Owady nie rozprzestrzeniają tej choroby. Po wyleczeniu ludzie są odporni na przyszłe infekcje.
Rozpoznanie wirusa różyczki następuje poprzez badanie krwi lub z pomocą testów i potwierdza obecność wirusa we krwi, gardle lub w moczu.
Różyczce można zapobiec dzięki szczepionce, a pojedyncza dawka ma skuteczność większą niż 95%. Szczepionka ta często jest podawana w połączeniu ze szczepionką przeciw odrze i szczepionką przeciw śwince, znaną jako szczepionka MMR.
Różyczka jest częstą infekcją w wielu rejonach świata. Każdego roku występuje około 100 000 przypadków wrodzonego zespołu różyczki. W wyniku szczepień tempo chorób zmniejszyło się w wielu obszarach. Trwają starania, aby wyeliminować chorobę na całym świecie. W kwietniu 2015 roku Światowa Organizacja Zdrowia ogłosiła, że ​​obie Ameryki są wolne od transmisji różyczki.

Każdego z nas czasem dopada ból głowy. Taki normalny ból związany ze zmianą ciśnienia, przepracowaniem, niedotlenieniem organizmu, czy z powodu drobnych dolegliwości zdrowotnych. Wówczas pomaga zwykłą tabletka przeciwbólowa. Lecz istnieje także ból głowy nie związany z żadną z powyższych dolegliwości. Jest to ból migrenowy. Migrena jest to jednostronny, powtarzający się i pulsujący ból głowy. Występuje o różnym nasileniu i z różną częstotliwością. Migrena trwa zazwyczaj od czterech do siedemdziesięciu dwóch godzin. Podczas ataku migreny występuje światłowstręt i nadmierna wrażliwość na hałas i w ogóle jakikolwiek dźwięk. Mogą oprócz bólu wystąpić nudności, a nawet wymioty. A także mroczki przed oczami, złe widzenie, a nawet niedowład. Dolegliwości migrenowe znacznie nasilają się podczas stresu, jak i pod wpływem emocji lub wysiłku fizycznego. Migrena atakuje zarówno kobiety, jak i mężczyzn. Z tym, że kobiety znacznie częściej. Nie odpuszcza nawet dzieciom i młodzieży. Szacuje się, że atakuje ona w ciągu życia od około 10 do około 25 % ludzi na całym świecie. Wielu naukowców z dziedziny medycyny od lat zastanawia się nad tym, co jest najczęstszą przyczyną migreny. Okazuje się, że migrena jest związana z genetyczną predyspozycją. Powodem powstania migreny może być nieprawidłowe funkcjonowanie receptorów w korze mózgowej, płytek krwi i wielu innych funkcji związanych z mózgiem. Zdiagnozować migrenę nie jest łatwo. Najpierw musi lekarz wyeliminować inne choroby, które mogą powodować ból głowy. Następnie należy wciąć pod uwagę ilość napadów migrenowych i porównać cechy towarzyszące napadom. Dla osób cierpiących najważniejsze będzie to, jak leczyć migreną? Najczęściej podawane są leki przeciwbólowe, leki przeciwzapalne, leki przeciwwymiotne, leki wzmacniające organizm, leki uspakajające. Pomocne mogą być także leki pochodzenia ziołowego. Od wieków do leczenia migreny używano ziół. Pomóc może także odpowiednia dieta bogata w węglowodany, oraz produkty niskobiałkowe i z niewielką ilością tłuszczu.

Każdy z nas przeżył choć raz taka sytuację: budzisz się po zbyt krótkiej nocy, próbujesz otworzyć oczy i wita cię ból. Uczucie piasku pod powiekami jest trudne do zniesienia i potrafi skutecznie zepsuć poranek. Dodatkowo twoje oczy są zaczerwienione? Wyglądasz jakbyś nie spał od dwóch dni? Co zrobić w takiej sytuacji?
Chcesz znów mieć piękne oczy? Sztuczne łzy mogą Ci pomóc. Spełniają taką samą rolę, jak ich naturalni odpowiednicy i możesz z nich skorzystać w każdej chwili! Nawilżanie oka w domu, pracy, na wycieczce jeszcze nigdy nie było tak łatwe.
Naturalne łzy mają kilka podstawowych funkcji- przede wszystkim oczyszczają powierzchnię oka z kurzu i innych zanieczyszczeń, które się na niej gromadzą, posiadają działanie antygrzybiczne, przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe. Są więc pierwszą linią obrony w walce z negatywnymi czynnikami zewnętrznymi, na które codziennie jesteśmy narażeni.
Twoje oczy są wystawione na zbyt długi kontakt z promieniowaniem emitowanym przez komputer lub telewizor? Przebywasz całymi dniami w klimatyzowanych pomieszczeniach? Pracujesz w zanieczyszczonym pyłami pomieszczeniu? Mało sypiasz i twoje oczy są przekrwione? A może po prostu nosisz soczewki kontaktowe i borykasz się z problemem suchego oka? Jesteś więc w grupie osób, które o swoje oczy powinny dbać wyjątkowo troskliwie.
Nie przejmuj się, istnieje rozwiązanie twoich problemów. Jeśli chcesz mieć piękne, zdrowe oczy, sztuczne łzy na pewno ci pomogą.
Sztuczne łzy to produkt oferowany przez wielu producentów, dostępny bez recepty i w pełni bezpieczny dla oczu. Przyniosą natychmiastową ulgę twoim oczom, nie powodując pieczenia ani podrażnień. Sztuczne łzy mają podobny skład do tych, które naturalnie wyprodukowałoby twoje oko, są więc dla niego w pełni bezpieczne – możesz ich używać tak często, jak tego potrzebujesz.
Jeśli cierpisz z powodu suchych i podrażnionych oczu powinieneś wypróbować sztuczne łzy – pomogą Ci utrzymać właściwy poziom nawilżenia oraz dadzą ochronę przed szkodliwymi czynnikami pochodzącymi ze środowiska.